Gün doğmak bilmedi
Gözü kara gençliği
Karanlıkla boğuşurken harcadık
Güneşin çocuklarıydık
Gün görmedik ay ışığında yandık
Oturup sabahladığımız geceler
Anlatıp güldüğümüz
Uğruna ölecek sevgili bulamadık diye ağladığımız
Aynı kızı sevdiğimizde birbirimize darıldığımız
Ve sırlarımız vardı senle kanka
Sadece birbirimize açtığımız




Herkesi bizim gibi delikanlı sanar
Ama her seferinde keleğe gelirdik
Ben beşiktaşlı sen fenerbahçeliydin
Maça hep beraber giderdik
Köfte ekmek yer eski açıkta avaz avaz bağırır
Bazen hakeme söverdik
Ama nedendir bilinmez eve hep mağlup dönerdik




Karanlıktan korkmadık güneşin çocuklarıydık
Uğruna ölecek dava aradık
Giyinip en pahalısından beyaz keten gömleği
Üstten iki düğmeyi de açıp hovardalığa çıkmadık
Tatil yüzü görmedik bizim değildi bayramlar
Güneşin çocuklarıydık delikanlıydık kankaydık
Gün görmedik ay ışığında yandık
Uğrunda ölecek dava aradık
Çok yara aldık
Karanlıktan korkmadık
Yorgun düştük uyuyacak yer aradık
Bir anamız kaldı sövülmedik
Bir de yaralı yüreğimiz
Neden bilmem kanka neydik biz, niye sevilmedik




Seni bulan serseri kurşun birgün benide bulur mu diye düşünüyorum
Şimdi eskisi gibi dalaşmıyorum kimseyle
Bazen sağda solda sataşıyor itin teki
Hiç sesimi çıkarmıyorum kendim için değil
Senin yetimler bir kez daha yetim kalsın istemiyorum
Haa bu arada hiç birini merak etme
Emanetlerine iyi bakıyorum




Çocuklar büyüyor çiçekler büyüyor
Ve geride bıraktığın hayat arkadaşının ,eşinin
İçindeki yalnızlık büyüyor
Bunu bir ben biliyorum bir de o biliyor
Çocuklarsa bilmiyor